Rusya Federasyonu merkezli Sukhoi firması tarafından geliştirilen Su-35 Çok Amaçlı Avcı Uçağı, ilk uçuşunu 28 Temmuz 1998 tarihinde gerçekleştirmiştir. Sovyetler Birliği’nin ünlü savaş uçağı Su-27 üzerinden geliştirilen Su-35, NATO tarafından “Flanker-E” ve Batı ülkeleri tarafından ise “Super Flanker” olarak adlandırılmaktadır.
Rusya Federasyonu Hava Kuvvetleri’nin halihazırda en teknolojik savaş uçakları arasında yer alan Su-35; karbon-fiber, alüminyum ve titanyum alaşımlardan yapılmıştır. 4++ veya 4.5 nesil olarak nitelendirilen uçak, ilk uçuşundan tam 11 sene sonra Rus Hava Kuvvetleri’nden ilk siparişini almıştır. Halihazırda; Rusya Federasyonu ve Çin Halk Cumhuriyeti tarafından aktif olarak kullanılan uçaktan, Endonezya yakın zamanda 11 adet sipariş etmiştir. Su-35, teknolojik açıdan 4’üncü nesil MiG-29 ile 5’inci nesil Su-57 arasında yer almaktadır.
Yönlendirilmiş itki sistemi yani nozzle teknolojisi ile donatılan Sukhoi Su-35, bu özelliği sayesinde fizik kurallarını zorlayacak derecede manevralar yapabilmektedir. Ayrıca uçak, afterburner yani art yakıcı kullanmadan ses hızının üzerine çıkabilmektedir. Her biri 14.500kgf’lik çift turbofan motora sahip olan Su-35; tek kişilik mürettebata, azami 34.500 kilogram kalkış ağırlığına, 8.000 kilogram silah kapasitesine, 18 kilometre servis irtifasına ve 1.580 kilometre (deniz seviyesinde, Mach 0.7) uçuş menziline sahiptir. Azami 2.25 Mach hıza ulaşabilen uçak, 9G’ye kadar olan manevraları gerçekleştirebilmektedir. Düşük radar izine (Stealth değil) sahip Su-35, yakıt ikmali ile 10 saate kadar havada kalabilmektedir.
Sukhoi Su-35 Çok Amaçlı Avcı Uçağı, düşman hedefleri tespit edebilmek amacıyla N135 Irbis-E isimli pasif elektronik taramalı bir radarla teçhiz edilmiştir. Sukhoi Su-30MK tarafından kullanılan Bars radar sistemi üzerinden geliştirilen Irbis-E; pasif fazlı anten dizisine (PAA) sahip olup, X band türünde yayın gerçekleştirmektedir. Sukhoi Su-35, Irbis-E ile radar kesit alanı (RCS) 3m² olan hava hedeflerini 350 kilometre mesafeden ve 0.01m² olan hava hedeflerini ise 90 kilometre mesafeden tespit edebilmektedir. Su-35’i diğer savaş uçaklarından en farklı kılacak en önemli özelliği ise ön taraftaki Irbis-E radarına ek olarak kuyruk kısmında da bir radar bulunmasıdır. Su-35; kuyruk kısmındaki bu radar sayesinde, arkasında kalan hedeflere de hava-hava füzeleri ile angajman gerçekleştirebilmektedir. Bu durum, bir hava-hava muharebesi esnasında Su-35’i diğer uçaklardan etkin kılacak çok önemli bir etkendir.
Hava-Hava görevleri için; RVV-AE, RVV-SD ve RVV-R-73E hava-hava füzeleri ile donatılan Su-35, Hava-Yer görevleri için ise Kh-31PD, Kh-31A, Kh-29TEL, Kh-59MK, KAB-500Kr, KAB-500S-E, KAB-500-OD, KAB-1500Kr füzeleri, 100-250-500 kilogramlık genel maksat bombaları, güdümsüz roketler ve 30mm’lik top sistemi ile donatılmıştır. Modern radara, elektro-optik görüntüleme sistemine ve kaska monteli bir hedefleme sistemine sahip olan uçak, bu sayede aktif/pasif radar güdümlü, lazer güdümlü ve TV güdüm sistemine sahip mühimmatları kullanabilmektedir.
Su-35’in birim maliyeti, konfigürasyonuna göre 75 ila 85 milyon dolar arasındadır. 5’inci nesil bir uçak olan F-35A’nın birim maliyetinin de bu fiyat aralığına yakın olduğunu düşünürsek, Su-35’in birim maliyetinin yüksek olduğunu söyleyebiliriz.
Yazar: Anıl ŞAHİN Kaynak: SavunmaSanayiST.com
